تحقیق تاثیر برنامه آموزشی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی

اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو

بیماری قند شایع ترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است آموزش های بهداشتی و روش های اصلاحی و رفتاری مناسب، از موثرترین و با صرفه ترین راه های پیشگیری و کنترل دیابت است هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خود مراقبتی و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو است. روش پژوهش حاضر آزمایشی بوده که با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه انجام گرفت. از بین افراد دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشت بجنورد 40 نفر متناسب با معیارهای مورد نظر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) انتساب داده شدند پرسشنامه ای 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دمو گرافیک و سنجش دانش (ساخته ی غضنفری با پایایی 0/84)، نگرش (ساخته ی غضنفری با پایایی 0/81)، خود مراقبتی (ساخته غضنفری با پایایی 0/91) و کیفیت زندگی (SF-20 با پایایی 0/79) در دو مرحله اجرا گردید روایی پرسشنامه ها نیز مورد تایید متخصصان بوده است. ...

کلید واژه ها:

آموزش، دانش، نگرش، خودمراقبتی، کیفیت زندگی، بیماران دیابتی

مقاله حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو در شهر بجنورد انجام گرفت. نتایج نشان داد برنامه آموزشی اثر معناداری بر افزایش دانش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نداشته است. دانش توانایی فهم درک و به کارگیری اطلاعاتی است که از محیط دریافت می شود و مهارت های شناختی و اجتماعی جهت حفظ و ارتقای سلامتی است. دانش به طرز ویژه ای تحت تأثیر میزان سواد فرد قرار دارد. نتیجه به دست آمده در تأیید نتایج پژوهش غضنفری و همکاران (1385) و چن و وانگ (2007) نیست با بررسی متغیرهای دیگر این پژوهش ها شاید بتوان از علل این تفاوت دو مورد را نام برد تفاوت در سطح سواد افراد شرکت کننده در پژوهش و نیز نوع برنامه اجرا شده در زمینه تغییر نگرش، نشان داد آموزش اصلاح رفتار، موجب شده نگرش افراد نسبت به بیماری دیابت افزیش داشته باشد. این نتیجه با نتایج پژوهش های تقدیسی و همکاران در مورد ارزیابی از سلامت خود (1390)، رخشنده رو و همکاران (1385) و غضنفری و همکاران (1385) همسو است. نگرش ها با داشتن ابعاد عاطفی روانی و عملیاتی در کنترل بیماری نقش عمده ای دارند چون نوع مداخله ی انجام شده، بیشتر مبتنی بر آگاهی بخشی و خصوصیات روانشناختی بود این انتظار را نیز ایجاد می کرد که بر نگرش افراد تأثیر مثبت داشته باشد. ...